.jpg)
Ik ben moe! Zo moe! Slaapmoe? Nee. Moe van alles! Mijn hoofd is te vol.
2 jaar lang sta ik nu op de wachtlijst. En 2 jaar lang, was ik sterk. Wist ik gewoon zeker, ik ga die long krijgen. Ik was er ook niet bang voor. Ik zei altijd, als ik die long krijg, dan heb ik het gehaald, komt die long niet. Dan is het erger voor de mensen die achterblijven dan voor mij. Dus had ik niks om echt bang voor te zijn. Maar nu….dat urgent staan vind ik moeilijker dan ik gedacht had. Vind het gewoon niks om in dat rijtje te horen, zo ziek zijn, dat je urgent moet. En het komt ineens zo dichtbij. Aan de ene kant denk ik. Laat maar komen. Dan heb ik het gehad. Ben klaar met dit leven van zo weinig kunnen. Maar aan de andere kant denk ik….Ik ben er nog niet klaar voor. Ik moet nog zoveel. Maar het lijken zo’n onbenullige dingen als ik er over nadenk. Engels toets, rijbewijs halen, huisje afmaken. Er zijn ook dingen die ik wel belangrijk vind om te doen voor die oproep. Verhuiskaart maken, telefoonnummers en adressen verzamelen voor die oproep. En ook minder leuke dingen natuurlijk, voor als het niet goed gaat. En daar ben ik toch wel erg mee bezig nu……
Eens kijken of ik kan uitleggen wat er op het moment door mijn hoofd gaat.
Mensen die mij kennen weten wel dat ik 9 van de 10 keer wel opgewekt ben enzo. Dit is soms ook wel wat …..gespeeld. Ja niet echt gespeeld, maar ik wil gewoon niet dat iedereen altijd merkt dat ik me niet altijd goed voel enzo. En door zo te leven, met die houding, ben ik wel zover gekomen als dat ik nu ben denk ik. Anders was ik er misschien al niet eens meer. Maar op het moment dat die oproep komt, ligt niks meer in mijn handen maar in handen van andere. En ergens, heel stiekem, vertrouw ik dat dus niet. Want zolang ik het doe zoals ik het doe, blijf ik leven. Dat blijkt maar weer. En dat veranderd dalijk allemaal!
Dus wat wil ik nou? …..Ik wil die long ontzettend graag, hoe graag, kan ik niet eens hier beschrijven. Wanneer ik die wil? Liever vandaag dan morgen. Maar waarom ben ik er dan zo bang voor ineens. Ik denk dat ik niet bang ben voor die operatie, maar voor deze wachttijd ernaar toe nog. En dan denk ik nog, wat moet ik in deze tijd nog doen? Juist overdreven veel om er nog snel uit te halen wat erin zit? Of juist rustig aan doen en energie sparen voor als het zover is…..wat is dan de beste keus?
Ik weet de oplossing. Laat die telefoon gaan! En zeg dat mijn nieuwe leven begint!
(raak nou niet allemaal in paniek dat ik een depri kip aan t worden ben he! Ben ook nog wel Lisa hoor)
dinsdag 22 april 2008
Te veel gedachtes in 1 hoofd!
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
.JPG)
9 opmerkingen:
lufjoe queen......
queen lisa,
ik denk aan je!!!
dikke kus tien
Lieve Lisa,
Natuurlijk wordt je heen en weer geslingerd, je beschrijft het zo indringend. Ik heb zo met je te doen. Maar je bent een kei sterke meid. Je verdient het zo dat die telefoon gaat en dat je straks alles met groot gemak kunt doen, alles wat je wilt. Ik blijf keihard voor je duimen. Mijn engelbewaardertjes zijn goed getraind en zijn hard aan het werk voor jou en dat blijven ze doen zo lang als nodig is.
Dikke knuffel Gertie
Hoi Lisa,
Kan me heel goed voorstellen dat je je zo voelt! Is eigenlijk raar dat je het niet vaker hebt!
Maar hou je haaks, ik denk ook aan je en nu extra dikke XXXXX-en voor je!
Groeten Fred
Lieve Lisa,
doe vooral wat waar je jezelf goed bij voelt, en doe vooral níet waar je geen zin in hebt.
En ik weet zeker dat jij straks -als het zover is- ook sterk genoeg bent je over te geven aan mensen die er minstens zo voor gaan als jij. En dan moet jij het toch echt weer op jouw eigen, SUPERsterke, Lisa-kracht doen;-)
In ieder geval komen wij jou morgen lekker vervelen, vermoeien, entertainen enzenz. Of je er nu zin in hebt of niet!:P;) Dikke Kus,Mars(grapjeee)
Ha lieve mede-kabouter!
Zou me niet goed kunnen voorstellen hoe jij je nu voelt, maar wil je natuurlijk wel even laten weten dat ik aan je denk! Dat de zenuwen voor de trans nu beginnen te komen is ook niet gek hoor :), is ineens zo dichtbij! En jij bent stoerrr en sterk, dus nog even dat ellendige wachten door. En als je geen zin hebt om je vrolijk voor te doen, moet je dat ook lekker niet doen, dat begrijpt iedereen wel hoor ;).
Hele dikke huggg van Omi!
Hi lisa,
Ik ben het ook wel met Fred eens, het is juist eerder gek dat je dit niet vaker hebt. Het is eigenlijk heel bizar wat je allemaal meemaakt. Je bent een kanjer en je weet zelf wat je nog wel en niet moet en kan doen voordat je die nieuwe long krijgt! Succes en geniet gewoon lekker van je huisje en alles erom heen!
xxx Daphne
Lieve Lisa,
Ik weet zeker dat er snel een nieuwe long voor je is! En je red het echt wel, moet je kijken hoe "soepeltjes" je er tot nu toe door bent gekomen, want je bent er nog steeds!
Ik denk ookal ben je nu zo uitgeput, als het zo ver is dat je oppeens weer zo veel energie hebt omdat je zo blij bent!
Je kant het! Kop op!
Veel liefs Denise
Hoi Lieserd,
Wat is er met de kleuren gebeurd op je weblog??
Dit heeft toch niet te maken met je gemoedstoestand?
Je zult iedereen nu wel aan het werk hebben gezet om je huisje zo snel mogelijk klaar te hebben. En ondertussen gieren de zenuwen door je keel als de telefoon gaat. Of heb ik het mis.
Ik kijk een paar keer per dag op de site en hoop dan te lezen dat je getransplanteerd bent.
Hopelijk duurt het niet te lang meer.
Sterkte meid, ik leef met je mee.
Liefs Alida
Een reactie posten