18 dagen thuis geweest.......

Ja het is weer zover hoor. Ik heb in totaal 18 dagen van mijn huisje kunnen genieten, want ik lig sinds Woensdag WEER in het ziekenhuis. Afgelopen weekend ging het al niet goed. Ik ging Zondagavond bij me moeder thuis eten en ik wilde daar ook even in bad. Maar ik moest de trap op……Nou, ben blij dat ik thuis geen trappen meer heb. Maargoed, het weekend ging al niet goed. En Maandagochtend belde de maatschappelijk-werkster van Utrecht. Die belt gewoon soms om te vragen hoe het gaat. Dus ik had haar verteld dat het niet echt lekker ging. Benauwd, de ene na de andere hoestbui, suikers ontregeld en ik had het idee dat ik aan het afvallen was. Ik heb uiteindelijk Maastricht gebelt om te vragen wat k moest doen. Maar ja, omdat ik net een kuur gehad had natuurlijk wilde mijn dokter nog even tot Woensdag wachten. Dan moest ik toch op controle. Dus dat heb ik gedaan. Maar Woensdag ging het al helemaal niet meer. En dat hadden ze hier snel in de gaten. Mijn arts heeft daarom ook meteen de afdeling gebeld, en kon meteen naar boven komen. Daar gaan we weer…….een kuur. Ik heb ook even op de weegschaal gestaan. Ben in 2 weken tijd 4 kg afgevallen. Echt veel te veel dus! En afvallen is toch wel een slecht teken. Ik blijf nu minstens 2 weken hier voor die antibioticakuur. En vandaag of morgen gaan Utrecht en Maastricht eens overleggen wat we hiermee moeten doen. Want zo kan het ook niet. Lig nu ook al de halve dag aan die kapbeademing, dus dat wordt ook steeds meer. Dus maar even afwachten wat we gaan doen. Ik baal echt ontzettend! Net me eigen huisje en nu dit. En neeeeeee!!!! Dit komt niet omdat ik nu ineens alleen woon en teveel moet doen. Want ik doe helemaal niks. Alles wordt voor me gedaan. Dus! Dat moest ik even gezegd hebben, want dat krijg ik nu steeds als reactie. Maar daar ligt het dus niet aan. Die long is gewoon op!...........