woensdag 4 april 2007

Pretecho baby'tje Inge en Ted!

Haay! Leuke titel he. Ik mocht woensdag met Inge en Ted mee voor de Pretecho. Voor mensen die niet weten wat dat is…. (ja die zijn er) Dat is dan een echo…maar dan niet zoals een gewone zo zwart wit. Maar in 3D en betere kleur. En heel duidelijk. Om 21:00 moesten we bij die mevrouw zijn die de echo zou maken. Maar we waren wat te vroeg dus we zaten gezellig met ze 3e in de wachtkamer. Nou die arme Ted, zat die daar met Inge en mij. En we hadden jammer genoeg voor hem een melige bui. Dus alles wat Ted zei of deed, werd door ons flink verdraaid en dan hartelijk uitgelachen! Erg grappig….vonden Inge en ik dan. Toen Ted even aan het nepplantje op de tafel voelde om te kijken of die ‘echt’ nep was, Inge en ik hadden allang gezien dat die nep was maar goed, maar toen wij daar dus weer om moesten lachen en Ted heel serieus zei….Ja ik ben toch geen plandoloog! Schoten wij zo hard in de lach…..dat ik blij was dat we alleen in die wachtkamer zaten. Maar goed, uiteindelijk waren we dan aan de beurt en kon Inge op die tafel gaan liggen en Ted en ik met onze neus er boven op. Wij wilde dat kindje wel eens even goed zien. Hup klodder gel op die buik, apparaatje erop en ja hoor, daar was t baby’tje. Alles erop en eraan. Hij (geen idee of t een jongetje of meisje word, maar dit praat makkelijker) maar hij gaapte, tilde ze beentjes op, legde ze handje s achter ze oor, vuistjes voor de ogen, lachte, fronste en de mevrouw kon nog even meten dat t baby’tje al 1cm haar heeft! Dit leuke beeld, wat Inge en Ted uiteindelijk op dvd met het hele verhaal wat die mevrouw erbij verteld erop meekregen, duurde ongeveer 3 kwartier. Klinkt lang, is t ook, maar wel erg leuk om te zien. Het beeld werd nog even terug gedraaid, zodat we even met ze 3e niet mee konden kijken. Dit was zodat er een foto gemaakt kon worden van het geslacht. Inge en Ted willen dat nog niet weten, maar wel leuk om die foto na de bevalling nog opgestuurd te krijgen. Gewoon voor de leuk dan, neem aan dat ze dan wel zien wat het is. Haha. Grapje. Maar na een uurtje stonden we weer buiten. Ik ben nog even mee gegaan naar Inge en Ted, daar zat Sander thuis, want die moest op Niels passen. Maar die lag al te slapen. Jammer. En Sander heeft me uiteindelijk naar huis gebracht. Nou ik vond dit wel weer een leuk verhaaltje…toch! Kus.

Geen opmerkingen: