Soms heb ik dat. Het gevoel dat ik beetje bij beetje mezelf kwijtraak. Hoe dat kan? Omdat mijn lijf niet doet wat mijn hoofd wilt doen. Hoe zieker ik met de jaren, laatste tijd maanden wordt, hoe meer ik niet mezelf kan zijn. Ik heb ooit iemand met CF horen zeggen dat zijn leven 'in de wacht' stond zolang die nog geen nieuwe longen had. Alleen....dat klopt wel, maar dat wil ik niet. Ik wil zoveel dingen doen en dat zijn niet eens hele bijzondere dingen hoor. Maar gewoon ECHT MEZELF kunnen zijn. Ik vind het moeilijk uitleggen wat ik nu precies voel, maar ik denk dat mensen die net als ik CF hebben het wel begrijpen. Ik hoop ontzettend dat er ooit een persoon is die de beste keus maakt die die ooit in zijn leven gemaakt heeft. Donor zijn! En dus met zijn longen kan zorgen dat ik kan zijn wie en hoe ik echt wil zijn!
vrijdag 21 september 2007
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten