donderdag 19 juli 2007

TWAN!!!

Hallo allemaal, Hier nog spectaculaire dingen gebeurt? Niet... nou dan heb ik nog wel iets

Ja ik werd dus opgehaald door de ambulance want ik werd steeds benauwder dinsdag avond en raakte er door in paniek. In het ziekenhuis aangekomen ging het al weer wat beter. De volgende morgen kwam de dokter en die stelde voor om fluimucil wat ik normaal vernevel via het infuus te geven, een beetje als expiriment. Want dat hielp ook wel eens.

Nou om 12 uur kreeg ik het goedje toegediend, het zou in 2 uur inlopen...om 13 uur werd ik steeds benauwder en raakte ik helemaal in paniek. Eerst hebben ze de zuurstof verhoogt naar 8 liter, toen 10... hielp allemaal weinig... toen kreeg ik een kapje van 40 %, toen 60 % hielp ook nog niet.... toen 100 % zuurstof met zo'n kapje met zo'n knijp zak dat je dus mee kan helpen ademen. Nou dat gaf wat verlichting maar het was ondertussen 1,5 uur later en het leek alsof ik een marathon had gelopen. (hartslag was al die tijd 155)

Toen dus naar de I.C. waar ik via kapbeademing zou worden beademd. M'n infuus was toen stop gezet omdat ik naar de I.C. ging.

Nou je moet je bij kap beademing voorstellen alsof je opeens je hoofd uit het raampje van een straaljager steekt en de wind van voren krijgt. Zo'n enorme druk wordt er in je longen gestormd. Hier moeten je longen dan makkelijker van kunnen ademen. Maar omdat ik al zo benauwd was was dit geen doen voor mij. Het is voor een normaal persoon al zwaar...

Toen gingen ze proberen om het met een kleinere kap te doen maar dat paste niet goed op het apparaat dus iemand ging ff wat uitzoeken op andere I.C's... en dat duurde wel even... en toen was die terug gingen we het nog een keer proberen en toen merkte ik dat ik als ik wisselde van m'n zuurstof masker naar die kap beademing (dus in de tijd dat ik ff geen zuurstof kreeg) helemaal niet meer zo benauwd was. En dat zei ik zo tegen die artsen... nou die wilde dat natuurlijk niet geloven omdat ze dachten dat ik dat als smoesje zei om er onderuit te komen... het was namelijk echt een gevecht met die kap. Maar uit eindelijk zagen ze het zelf ook en werd de zuurstof verlaagd naar 70 %... Dat ging goed, toen 40% en uiteindelijk weer via een neusbrilletje met 5 liter. M'n hartslag was toen 125 en zuurstof gehalte 96 wat dus goed is. M'n hartslag zakte gelukkig nog verder terug naar 110 en toen vonden de artsen het niet meer nodig om me nog langer op de I.C. te houden.

Dus weer terug naar de gewone afdeling. (22 uur) Wel werd er de hele nacht een plaatsje vrijgehouden op de I.C.

Nou gister morgen kon ik weer een beetje logisch nadenken en jullie zullen het nu ook wel snappen.... Ik heb "gewoon" een dikke allergische reactie gehad op dat "probeersel medicijn". Nou ik kan je vertellen.... bij mij wordt niks meer geprobeerseld... Werd me bijna fataal.

Nou dit was dus het stukje van Twan. Ik ben echt even heel bang geweest dat ik m kwijt zou raken. Maar mijn mannetje is een bikkel en is er lekker nog. Nu snel beter worden lieverd. Dat we weer lekker samen kunnen zijn. HVJ!!!

Geen opmerkingen: